Al 25 jaar ben ik fotograaf, maar mijn passie voor beeld begon nog eerder. Ik volgde mijn opleiding aan Sint-Lukas en leerde er fotografie in zijn puurste vorm: analoog, met filmrolletjes en de geur van de donkere kamer als dagelijkse metgezel. De magie van een beeld dat langzaam tevoorschijn komt in het ontwikkelbad is iets wat me altijd zal bijblijven. Ik studeerde af met een project over theaterfotografie, gefascineerd door hoe licht, ruimte en expressie samen een verhaal vertellen. Die fascinatie voor sfeer en beleving is tot vandaag een rode draad in mijn werk.

Na mijn opleiding kreeg ik de kans om als huisfotograaf aan de slag te blijven bij theatergezelschappen zoals De Koe, Bronks, Theater Malpertuis en 't Arsenaal. Het was een periode waarin ik niet alleen mijn technische vaardigheden verfijnde, maar ook leerde om het juiste moment te vangen—het spel tussen licht en schaduw, tussen actie en verstilling. Die ervaring leerde me kijken, anticiperen en vertellen met beelden.

Al snel breidde mijn werkterrein zich uit naar architectuur en interieurfotografie. Ook hier draait alles om beleving: hoe een ruimte aanvoelt, hoe materialen het licht vangen, hoe ontwerp en functie samenkomen. Ik zoek in mijn beelden steeds naar de essentie van een ruimte en hoe die het verhaal van de ontwerper en gebruiker weerspiegelt.

Sinds een jaar of drie ben ik nog een stap verder gegaan en ben ik me meer gaan verdiepen in video. Waar een foto een moment vastlegt, laat video toe om een ruimte te ervaren in tijd, beweging en ritme. De dynamiek van een gebouw, hoe licht zich verplaatst, hoe mensen een ruimte gebruiken—video biedt een extra laag die de beleving compleet maakt. Die combinatie van fotografie en video stelt me in staat om architectuur op een nog rijkere manier in beeld te brengen.

Mijn inspiratie haal ik niet alleen uit mijn werk, maar ook uit mijn omgeving. Architectuurreizen met architecten en studenten geven me frisse inzichten. Door met hen door steden te trekken, te observeren hoe zij naar architectuur kijken en in gesprek te gaan, verdiep ik mijn eigen blik. Maar ook mijn persoonlijke projecten voeden mijn creativiteit—zelfs wanneer ze geen directe link met architectuur hebben.

En soms is het gewoon genieten: wandelen, fietsen, steden ontdekken, uitstappen maken met mijn gezin. Die momenten van rust en verwondering zorgen ervoor dat ik telkens met volle goesting aan de slag ga voor mijn klanten.

Want uiteindelijk draait het altijd om beleving. Of het nu in een beeld of een film is, in architectuur of in theater, in een stad of in de natuur—ik zoek naar wat een plek uniek maakt en breng die in beeld.